Mısralar kurgudur, gerçekle alakası şiirden dolayıdır.

Ben yolunu şaşırmış
Yalnızlıkları omuzlarında taşımaktan bıkmamış
Boşuna seyr-ü seferlere çıkan
Göklerde boşuna kanat çırpan
Zavallının tekiyim
Bakmayın ortalıkta şair dolaştığıma
Kalbime hücum eden kan
Çoktan yitirmiş işlevini
Duygularım iki satır hakketmez




Ben nereye gittiğini bilmeyen
Hangi memlekette ikamet ettiğini anlamayan
Her olaya balıklama atlayan
Her güne aynı kafayla uyanan
İki sözü doğru dürüst yana yana getirmeyen
Keder çocuğuyum
Hüzün terk etmez diyarımı
Yanımda büyür dertleri dünyanın




Ve ben ne yaptığını analiz etmeyen
Muhakemeden yoksun
Sualleri düşünmeden cevaplayan
Karşındakine kıymet vermeyen
Ben’i konuşan
Bencil herifim
Bakmayın en doğal bakışlarla gözlerinize girdiğime
Aslında içim çok karanlık
Ruhum işe yaramaz samanlık