Sökülsün

Sökülsün renginsiz,kilim sökülsün
Adını anmayan, ilim sökülsün
Doğumdan ölüme, ey benim canım
Demezsem zihnimden, bilim sökülsün

Her doğan Güneş’e, elzemdir gurup
Son nefes boğaza,dayanıp durup
Ah ile inleyip, göğsüme vurup
Adını anmazsam, dilim sökülsün

Sökülsün kalemler, dökmezse adın
Ekmekte aşımda, zihnimde tadın
Yaşama levhama, mükemmel kadın
Yazmazsam ömrümce, kolum sökülsün

Hayatta cismimi, sensizlik sarıp
Gitmeyip ayaklar, yolculuk durup
Sensizce yol alıp, tabuta varıp
Konarsam mezara, ölüm sökülsün

Gün olur adın da, kaybolup yitip
Mezarım üstünde, beyaz gül bitip
Uğrarsan ellerin, o gülü tutup
Gül terin kokmazsa, gülüm sökülsün

Ölümde dirimde, hep seni umup
Mahşerde kalkınca, görmeyi umup
Ölürken elimi, saçınla yumup
Açmazsam orada, elim sökülsün


Fırat Parlak