Defol hayatımdan, çık ve git,
İhanetin boyası bulaşmış yüzüne,
Palyaçoya dönmüşsün be kadın,
Takmışsın bir maske,
Ağlamakla gülmek bir arada,
Hadi git kalbimden sürüldün,
Aşk senln pazarda kaç para,
Katilsin sen, mecnunu öldürdün,
Ayak üstü ölümlere alışık o ey Leyla,
Nihavent makamında bir aşktı bu,
Ağlıyordu bir kadın söylerken şarkısını radyoda,
Sen nasıl çekmiştin tetiği bakışlarında,
Sonra çiçek yollamıştın mezarına,
Kimse şüphelenmemişti senden,
Ayaküstü bu şairin öldüğünü,
Bir katili biliyordu zaten,
O kadındı bu şairi severken öldüren,
İnsanoğlu çiğ süt emmiştir güzelim,
Kahrımı sarıp senli düşlerime,
Seninle gömdüm güzel katilim,
Sende biliyorsun kimse sevmeyecek seni,
Aç köpekbalıkları saracak etrafını,
Sen sanarken keskin dişleriyle sevdiklerini,
Dudaklarını öperken çalacaklar ihlasını,
Leyla kıvranacak üstüne abanan gecede,
Bir parça et, bir kırmızı şarap, anlık zevk,
Tırnaklarını geçirirken sadakatsizliğine,
Ruhun ederken seni terk,
Pişman olacaksın itaatsizliğine,
Asiliğine kimse katlanmayacak göreceksin,
Dilinden düşerken ismim,
Yıllar sonra bile olsa katilim,
İçin ısınacak, yanacaksın,
Cehennem ateşinde yanar gibi,
Ben yine seveceğim seni,
Cennetin olacağım ama,
Sen ağlasan da sönmeyecek o ateş,
Bana yaptıklarını unutsan da,
Benden bir ben bıraktım etrafına,
En küçüğünden en büyüğü,
Aldığın nefes unutturmaz beni sana,
Fizana kaç istersen sevdiğim,
Gözümün nuru şiirlerimi hiç okuma,
Adımı ağzına bile almazsın, sevmemişsin
Ayak üstü temiz aşkımla beni vuran katilim.
Ey kadınım, kendinden kaçabilir misin?
Hadi kaçmasına kaçtın,
Sana şahdamardan yakınını ne yapacaksın.
Boşuna uğraşma sevgili,
Beni öldürdün ama ruhumdan kaçamayacaksın.
İçimden severken seni...
Sen saplarken hançeri,
Ben susarım sana,
Yeter ki sen iste sevgili,


BAKİ EVKARALI