Dikkatle tekrar tekrar okudum, çığlık gibi anne nasihatını. Hangisi tuduldu ki şairim!... hangisi? Sonra; nasihatı tutmak da sorundur artık. Tut ki tutmak istedin, en geçerli kural saydın, ve uyguladın.... Uyanık mürteci ve firavun düşüneli, kural bozucuların, saf altından, ya da bozulmaz sanılan kimsaldan da oluşsa çocuk bireylerimiz, yada kurallara uyan insanımız; akıl bozucuların şerri hep önlerinde, üzerlerinde.Mutlaka etkiler ve bozarlar; çünkü toplumsal dönüşüm demişler kendilerince. Yani demem o ki; kararlılık, kararlı olmalar hep göz altında, etkilerin saldırısında. Bu günün insanın mutsuzluğu bundan. İnsanın kendi kişisel bilinç ve korunma militanlığına sığınma çabası bundan. Buna rağmen sokaklarda kesiliyor acımasızca bir- bir insanlar, anne - babalar, kadersiz sevgililer... ille de başkalarının dayattığı tutsaklığı kaderi kabuletmeleri zorlamalarıyla.

Devlet ve toplum, bireyi koruyamazsa, ona hakkı olan mutlu yaşamı "sunabilmesi mümkünken, sunamıyor değil, sunmuyorsa" Bireysel kişisel militanlık "Kendisini, yaşamını" koruyabilmek için devreye girmek zorunda kalıyor.
Keşke bütünüyle, her bireyde oluşabilse bu olğu, belkide insanın - insana zulmetmesi ortadan kalkar, toplumlarda topeyekun mutluluk hali oluşur. İŞTE BUNA İNSANIN CESARETİYLE, AKLIYLA, "kendi -kendini" KORUNMASININ ÜST HALİ DENİLİYOR, ŞİDDET ÖĞESİNİ SEÇMEDEN. Gelişmiş çağdaş devlet ve toplum yöneticileri, insana değer vererek daha çocuk yaşlarında bu insan tipini geliştirip yetiştirmeğe başlasa, kısacası "KENDİNE GÜVENLİ" insanı yetiştirirse, hiç kimsenin, yek diğerinden nasihat almasına, korunma talebinde bulunmasına gerek kalmaz. Bu nedenledir, GÜVENSİZ ORTALARI VE SÜREÇLRİ hep nasihatlar olarak telkin etme, hatırlatma çabalarımız.

Esenlik ve mutluluk dileklerimle selamlayıp kutluyorum Gülşen şairim sizi. Kemal Polat