Öyle umutlarım vardı ki,
Artık unut diyorum..

Anlatamadığım kelimeler var dilimde,
Anlatsam da,
anlamayacağın..

Hayallerim oldukça çok;
Fazla, epey, yoğun..

Sev,
(me insan!)
Hayvanları,
Bitkileri,
Vazoları,
Sev!

Değer bilir onlar..
Halden anlar onlar..

Dudaklarımda zikredemediğim kelimeleri
Zikrettim;
(ihanet)

Geldiğinde de gittiğinde de
Heyecanlıydım..
Farkında değildim, küçük bir an’dı..

Ben yine de sevmiştim;
Uçsuz, bucaksız, sınırsız..

Unuttun mu beni?
Sevdin mi daha uygun belki..

Mutlumusun şimdi?
(Ya da yüzsüz)

Ben; sadece çocuk düşlü bir adamım..

Ben; söyleyemediklerimi söylemek istiyorum..

Yoksa sözlerim kursağımda kalır,
İdam ederim yüreğimi..

Ve sen;
Şimdi onun kollarında uyuyorsun,
Her gün onunla konuşuyorsun..

Yok kızmıyorum sana..

Sadece;
Benden çok sevme onu.

Yani;
Şimdi ben,
(Ya da sen)
Azrail’le tanışmadım henüz..

Ali yavuz