Birileri diyorki...
Kelebeklerin ömrü üç gündür..!
Yirmi dört saat değilmiydi yoksa.?
Ne farkaderki,
Ha üç gün ha yirmi dört saat olsa.
Ben bilmiyorum mesala,
Eğer ömürleri üç günse,
Yada yirmi dört saat ise,
Yetmiş iki saat kaç yıl eder acaba..!?
kelebekler bilirler mi ömürlerinin üç gün olduğunu,
Kimbilir...!
Yada üç günlük ömürlerinin kaç yıl denk geldiğini.!

Onun içinmi hiç durmazlar.?
Daldan dala konarlar.
Her çiçeğe yar olmak isterler..
Niye bir gül’le üç gün yaşayamazlar,
Veya yirmi dört saat katlanamazlar.!
Veya;
Bir çiçekle üç gün geçirirlerde,
Üç gün ömür biçenlermi anlayamazlar.
Göz açıp kapamak misali öyle ya,
Onlara üç gün asır gelir,
Yüz yılı üç güne sığdıramayanlar içinse,
Üç dakika.!

Ben kendimi bir kelebeğe benzetiyorum,
Bazen onlara imreniyorum,
Tuhaf değilmi.?
Zaman kısa,
Üç günlük ömür dediğin nedirki,
Bir de dünya yalansa,
Su misal akıp gidiyor ömür,
Ya üç günü ömre sığdırcaksın,
Yada ömür ne kadarsa,
Üç güne sığdırıp yaşayıp arkana bakmayacaksın,
Keşke demeyeceksin,
Pişman olmayacaksın.!

Ben bir kelebeğe biçilen ömür miktarınca,
Ömürü kabullendim karınca kararınca.
Bir aşk’ı gönlümce yaşadım,
Bir aşk’da gözlerimi açtım,
Nefsimi bir aşk’da körelttim,
Bir aşk’da her güzelliği tattım.

Bir ömürlük aşkı kısacık zamana sığdırdım,
Kısacık zamanı elli yıla yaydım,
Ömür ne kadardır Allah bilir ama,
Var ise, varsa,
İlk ve son bir aşk’a adadım.

Ben;
Yar’i bir kelebeğin üç günlük ömrünün,
Kutsallığınca sevdim,
Tertemiz bir sevda ile,
Son nefese kadar,
Üç günün üzerine sevda ile dopdolu,
Bir ömür ekledim,
Nasip ise dedim..!

22 Ocak 2013
07.24
İstanbul