Bülbül Gül’e âşık olmuş
Gül’ün haberi yok
Gül’ün dikeni düşman olmuş Bülbüle
Bülbülün haberi yok
Gül’ü Bülbülden sakınan diken,
Gül’ü dikenden haberi yok
Gül dikensiz olmaz Bülbülüm,
Bülbül de her Gül’e konmaz be Gül’üm
Bülbül seslenir usuldan âşık oldum diye
Gül’de cevap verir usülden ben de diye
Bülbül şakır, iletir aşkını dağlara
Gül’de serper, yayar kokusunu rüzgara
Bülbül âb-ı taşırdı yâr-ı Gül’üne
Gül’de açar süslenirdi Bülbül’üne
Fakat haset etmektedir rüzgar Bülbül’e
Çekemez, kıskanır aşkını Bülbül’ün Gül’e
Yine birgün su taşırken Bülbül Gül’üne
Çırpınır dayanamaz rüzgarın şiddetine
Rüzgarın maksadı öldürmektir Bülbül’ü
Güya ona kalacaktır Bülbül’ün Gül’ü
Esen Yel’de kanadı kırılır Bülbül’ün
Ama dalıda kırılmıştır nâdide Gül’ün
Gökten düşer Bülbül yanına Gül’ün
Fakat daha canı çıkmamıştır Bülbül’ün
Heyhât ki heyhât birde ne görsün Bülbül
Boynunu bükmüş toprağa düşmüş sevdiği Gül
Ben Gül’ümsüz yapamam yaşayamam der Bülbül
Ya ben Sen’siz ne yaparım ey Bülbül’üm der Gül
Gül Bülbül’e Bülbül Gül’e doyamadan giderler
Son sözleri; ’’haset’’ ayırdı bizleri derler