8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
947
Okunma
derin bir vadideki
kıvrımlı bir yoldu bu
-inişli çıkışlı-
tepeden baktığımda
hoş görünmüştü bana
kandırmıştı yeşiller beni
bu engelide
geçebilirim demiştim
bile bile
isteyerek yürüdüm
başından gönüllüydüm
ben bu yola
ömrümü koydum
bakma sen
acı şiirlere
hüzünlü gözlerime
aşılmaz değil elbet
yıkılmaz değil bu dağlar
daha
yolun başındayım
daha bir şey görmedim
belki güleceğim
bu yolda
belki de ölümü tadacağım
ama bil
ben yanarken ağlamadım
-aşkın ateşiyle-
ölürken de ağlamam
Cevap Yaz