Eşiğine varınca gece yeryüzünün
Sessizlik örtünce karanlığı
Her şey nasılda hazır oluveriyor
Bir şiir için

Tam tellerinde sesinin
Nasılda esiyor
Hastalıktan peydah olan
Tok ve vakur o rüzgar
Ellerinin o kutsal işçiliği hele
En tenha kelimelerin kalplerinde

Tanıklığın gerek Asr’a
Göze ne değiyorsa
Ne iniyorsa yüreğine bir vahiy gibi
Bulanmalı kalemine ve soğuk damarlara
Gayret et ses ver
Can verebilsinler için heceler
Bekleyen kim varsa
Ölümü çöllerde ve şehirlerde
Kapı eşiklerinde çaresiz
Her Leyla’ya ve Kays’a
Ve Şems’e ve Yunus’a
Merhamet et ve hayretler bahşet
Uğultulu ayazlarda kalmış kulaklara

Görsünler herkesler şimdi
Vaktidir başla

Kelimeler
Sen yazınca ne kadar şiir
Sesine değince
Şiirler ne kadar da şarkı

Bilsin nedir yaşamak
Ağlayarak doğup bir vakit
Henüz aşkla ölmeyen kim varsa.

NUMAN POLAT