TAHMİNî BEYÂN

AĞAÇ...
Farkında olmasak da;
Ona muhtaçlığımız kaderimizde yasa...
Hayat gülistan değil O da çeker dert, tasa...

Aldatmasın bizleri sessiz sakin duruşu;
Anlasaydık dilinden neler söylerdi neler...

HAYATIN sillesinde, hırpalanmış yorulmuş
Kurumaya yüz tutmuş, dalları yorgun ağaç!
İhtiyaçlar peş-peşe; suya-toprağa muhtaç!
…
Nâfile hesap/kitap; sürüp giden bir ezber;
Durmaksızın dönüyor gözlerinde tel çember...
Akıl-mantık sormayın; bir ileri, bir geri...
Başı dara girince karıştırır defteri;
Bir derin muhasebe...
Ne kaldı ki elinde?
Pişmanlıklar...
Keşkeler...

"Böyle Gitmez" diyerek,
Çeker isyân bayrağı...
Tahayyül deryasına gönül dalmaya görsün
Hissiyat, o yüreği esir almaya görsün
Kanatlanır duygular velev ki hayal görsün

Çölde serap olsa da coşkun akan ırmaklar;
Görülmez itirazı, gönül durumdan râzî...
Mutlu/mesrur uçuyor, bir başka havalarda
Her zamankinden güçlü
Daha bir boyun eğmez...

Umutlar kamçılanır, tahayyül ışığında;
Bir nehir hayal eder, dibinde çağlayacak!
Yorgun düşen dalları yeniden canlanacak!
Yeşerecek, coşacak; çiçekler saçılacak!
Oyunun son perdesi huzurla sonlanacak!

GERÇETE OLMASA DA HAYALLERİ YETECEK...

Vakti saati gelip bileti kesilince,
Gözü arkada değil;
Mutlu-şen yüreğiyle O GEMİYE BİNECEK...
Ya da kim bilir, belki;
BELKİ DE GEMİLERE DALGAKIRAN OLACAK...
Bu bir tahminî beyân;
Gerçekler/hakikatler ancak KENDİNE AYÂN...

20 OCAK 2013 / Metanet Yazıcı