Şiir ektim yollarına, okumadın, sen niye ?
Sevda vurdu,hasret yaktı,ne haldeyim gör beni
Bir gün olsun,düşündün mü,beni seven var diye
İnsaf edip, bir bilenden, tanıyandan, sor beni

O şiirler, bak büyüdü, şarkı oldu dillerde
Şeyda bülbül, nağme tuttu, nasıl şakır güllerde
Sevgi var, sevda var, sen var, şiir şiir dallarda
Gönül bahçeme gelip yar, gül misali, der beni

Bir bakıştır,bir gülüştür oysa,beklentim senden
Belki de sende yanarsın, belki farkın yok benden
Hasretin, özlemin yakar, kalbe vurur bir yandan
Neden diye, bu surular, için için yer beni

Geçtiğin yollara, şiir ektim, ama görmedin
Gidiyorken uzaklara, haber bile vermedin
Gözler yalan söyler mi hiç,sen sözünde durmadın
Ahhh, bilsen nasıl yakıyor, ateş beni, kor beni

Bu sevdanın yükünü ki, taşır mı hiç beden
Söyler misin, hasrete, acıya, var mıydı neden
Ne yaparsan yap artık yâr, asla iflah olmam ben
Şu gönül kâbe’nden kovup, kızgın çöle sür beni

O şiirler sevgi ister, sevgiliyi anlatır
Görmez isen, okumazsan, inim inim inletir
Çünkü seni anlatırlar, kulağını çınlatır
Şiirlerim duygu yüklü, üşüyorsan sar beni

Lüzumsuz ki dertli Tuna, hiç boşuna akmıyor
Feri bitmiş sönmüş ateş, artık beni yakmıyor
Şiirlerim boynu bükük, yazdıranı bakmıyor
Sevmiyorsan işte hançer, kalbim üzre vur beni

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık Lüzumsuz