2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
972
Okunma
Kimi dört kişinin, kimi bin kişinin,
Gider omuzlarında bir gün girer kara toprağa.
Kaçmak yoktur, ondan,
İlla’ ki giderdir bir gün insan.
Zengin fakir denmeden omuzlarda..
Sallanmaz gidene, ne bir el, ne bir mendil
Konur dualar içinde
Her giden, kara toprağa.
Kalmışsa ondan geriye bir eser
Bırakmışsa arkasında bir anı ne mutlu ona
Ruhu şad olur,
Her akla gelişte anılırdır
O giden.
Şu dünyada İnsan olana, fazla mal mülk ne gerek.
İnsana esas lazım olan
Hayatta iman,
Ve’ de Ahrette imandır,
Bir de ölene makberdir, gerek olan.
19 Ocak 2013
Yüksel Şanlı er
5.0
100% (1)
Cevap Yaz