Güzel bir şey yaptığında küçükken
Sarılırdı annesi sımsıkı,
Ellerine sağlık derdi .
İyi şeyler mi yapamadı ?
Sarılanı olmadı yanı başında?

İyi çocuk, iyi öğrenci ,
İyi kadın ,iyi yönetici oldu.
İyi eşle evlendi ,
İyi eşe iyi anne oldu,
En en en hep en olmak için
uğraştı durdu.

Kendisi için yaşamadığı hayatta
Unuttuğu bir şeyler vardı.
Eninde sonunda kadındı,
Güzelse de çirkinse de,
Zayıfsa da şişmansa da,
Çalışsa da yorgunsa da ,
Gülse de ağlasa da ,
Gücü de parası olsa da,
Sevse de sevilse de,
Aldansa aldatılsa da,
Yüzü hep gülmeli!
Sabrı çok olmalıydı!
Bedeni vardı ?
Ruhu yoktu ,
Adı yoktu ,
Hükmü yoktu !

Yürüdüğü yolda gölgesi ,
Aynada izi yoktu.
Yükü ağır pahası tüyden hafifti.

İçindeki çocuğun
faili meçhulü vardı.


Erkek hep yorgundu .hep haklı .
Dinlenmek , eğlenmek zaten hakkı.
Yaptığı yardım,
yapmadığı her hakkı saklı !
Önce her şeyimsin diyip eş olsa da
sonra hiçe dönüştürüp kadını
Tek yaşardı.

Neden böyle anlaşılır mı?
Boşa kafa yormak işe yarar mı?
Allah bir tutsa da insanı
Erkekti ayırırdı herşeyi.
‘’ bir sana, çok bana ’’
İşine yaramayanları da
‘’ bir bana, çooooook sana’’

Kadına dert olsa kaç yazar?
Olsa olsa şiir yazar !
Seni seviyorum ne işe yarar!
Dilde kaldıktan sonra.

Boşa dememişler ki ‘’şiir insan insan şair’’

Yaptıklarından ders alırlar mı bilmem?
Anlatılanlar anlaşılır mı ?
sanmam.
Ne denir ki
söylenecek ne var zaten.

’’HELAL OLSUN YAPTIKLARINIZ BEYLER
ELLERİNİZE SAĞLIK !’’