Ne senden öncem vardı,
Ne de senden sonram olacak...
Kutupta gibi titriyordum,
Buluşmak için saniyeleri sayarken.
Yanıma geldiğinde ise;
Konuşacak lisan, söyleyecek söz bulamıyordum.
Bütün anormal davranışlarımın,
Tek bir cevabı vardı,
Sen...
Sen ki;
Seni seviyorum dediğimde gözlerinden kaçtığım,
Her elveda da göz yaşlarıma engel olamadığım,
Sen bütün ilkeri yaşadığım,
Tek insansın...
Saatler yetmiyordu duygularımı paylaşmaya,
Yelkovan ve akrep ayrılığı gösteriyordu,
Sen, gözün arkada el sallıyor,
Bense, istemiyerek gözden kayboluşunu izliyordum.
Her gidişinle beraber zorlu maraton başlıyor,
Sensiz oniki saat...
Bugünü de atlatabilir miyim acaba?
Gün batımı elvedalar mutlu ediyordu beni
Güneşin batmasıyla gidiyor doğmasıyla geliyordun,
Bu seferki gidişin farklı ve kararlıydı...
Sen ki;
Günler boyu hasretiyle yandığım,
Gözü yaşlı gecelerimin tek dileğisin.
Bu acemi yüreği ustalaştıran tek insan,
Sen ki;
Delicesine sevdiğim,
Sen ki;
Bütün İlklerimin Sonusun...