Sakın ha dünyada düşmeğe görün,
Gelen bir vuruyor gidense iki.
Derler ya düşenin dostu yoğumuş,
İlk vuran dost olur düşman değilki.!

Bir iki vururdu eskiden dostlar,
Vurup arkasını dönenler onlar.
Muhasebe bilmez sayı sayanlar,
Yiyen bilir elbet atan değilki.!

Kimisi tecrübe diyor adına,
Bir kulp takar herkes kazık tadına.
Doğruyu söylemek gider zoruna,
Çok yedim demek hoş bir şey değilki.!

Kime sorsak herkes yemiş bir kaç kez,
Bazıları varki adedi bilmez.
Biz gibiler ise ye ye uslanmaz,
Üç beş onbeş yirmi otuz değilki.!

O kadar yedikki tadı aheste,
Sırtımızda yer yok kalmadı üste.
En son kim atmıştı onu bilsekte,
Boş ver yazma gitsin düşman değilki.!

İşi bitinceğe kadar dostluklar,
Bakın nerede biter yolculuklar.
Hangi gün ortalıktan kaybolurlar,
İyi gün dostları dar gün değilki.!

Benim sığındığım gerçek dost Rabbim,
Birde ihlas ile sevdiğim yarim.
Gayrı gerisini artık neyleyim,
Niyetim beddua etmek değilki.!

Beddua etmem hiç dua dilde hep
Saçlarım ak doldu kazık hepten hep,
Atanın suçu yok biz olduk sebep,
Niyetimiz bağcı dövmek değilki.!

TİRYAKİ kazığın bini bir para,
Dahada ucuzlar oldu bu ara.
Göz gezdirin şöyle kenar yollara,
Kenara atılan mendil değilki.!

18 Ocak 2013
00.05
İstanbul.