şiir karanlıklarda hıncahınç özlemlere gebedir
kahkahalarla gelir kelimeler yaraların üstüne
yanlış damardan yol alıp kalbinize doğru
birinizi diğerine vurdursun da kurtarsın diye

yanlış adreslere yollanmış muharref dinlerden
göğsümde yasin çiçekleri gibi yeşerdi adın
yıldızlar kaydı boşaldı göğün içi bütün sûrelerde
inkâr edilse de susuzluğum çopur göklerce
yalan değil gerçektin ey silüetinden yandığım kadın

bitek sevdaların vehametini taşır şiir gece olunca
hüzün savaşçısıdır satırlar aysar duygular içinde
haftanın yedi gecesi boğulmak iniltisiyle
önceden ömrü biçilmiş kaynayan goncalara
alnındaki rüzgardan tanıyacağımız sevdalar bulalım
ihanete dair ne varsa karşı çıkıp insanca

durup bir ırmağın şavkıyan ışıltısında gururlu
davudî bir çığlıkla doldurup sapanlarımızı
ki her savaşta süreğen bir yarayız aşk neyimize
pencere buğusuna çizilmiş bir sondu bizimkisi
anladım gözlerimiz yalnızlığın saatine kurulu