ÇOCUKLUĞUM ORDA KALDI isimli hikayemden bir bölümünü alt alta dizeleyip şiirleştirmeye çalıştım.
Çocukluğumun bir bölümünü yaşadığım, bir çok değerlerini kaybeden o şehre Çorum’a selamlar yolluyorum.

.............Çorum’un eski demirciler arastasında ki karşılıklı, yan yana dizili o küçük dükkânların birinde deri önlüğünü giyer, gün boyu çekiç sallar, örste demir döverdi. Sobadan, mangala, mangaldan maşaya, nal- mık, keser, balta, kürek, kara saban gibi demirden yapılan her şeyi yaparlardı. Ara sıra ona sefer tasında yemek götürürdüm. Arastada ki demirci dükkânlarından çıkan çekiç sesleri ilk duyuşta rahatsız edici bir gürültü gibi gelse de, kulak verip dinlendiğinde tak- taka tak, tak- taka tak şeklinde ritmik, uyumlu, kulağınıza dayadığınız bir saat sesi gibi gelirdi. Ateşten kor halinde çıkan demirin, örsün üzerinde her çekiç darbesiyle ezilip, bükülerek şekil almasını hayretle izlerdim. Kızgın demirin suya sokulduğunda çıkardığı ses ve çıkan su buharının ardından yayılan demir kokusu çok hoşuma giderdi. Babama her sarıldığımda bu kokuyu hep duyardım. .....................