1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1040
Okunma
Sensizliğin gölgesinde
Daha kaç kez solacak bu bedenim?
Yokluğunda ne hayaller biriktirdim bir bilsen!
Küçük bir çocuğun yüzündeki sevinç kadar parlak
Bir o kadar ürkek...
Herkesten sakladığım,
Geceye yenik düşen gözyaşlarım,
Bu gece de benimle!..
Sessizliğimi susturamıyorum
Avaz avaz sana susuyorum içimde
Kimse kandıramıyor beni yokluğunda
Önüme serilen yollar hep sana çıkıyor
Sarıldığım kollar ilmek olup boynuma dolanıyor
Bana verdiklerini de alsaydın giderken
Her nefeste seni solumaz
Her adımda sana yaklaştığımı hissetmezdim
İçimde yokluğundan var olan bir boşluk...
Tutunamadığım...Kurtulamadığım...Yok sayamadığım
Nefes alıyorum...Yaşıyorum...Ayaktayım...
Hani sorulsa ’nasılsın?’ diye
Yarda kalan yanlarımla!
’Eksiğim’
5.0
100% (2)
Cevap Yaz