hayrettin taylan



sevginin sayfası güneşte, ulaşılmazlığımın bahtı karanlığında
böyle mecnunluk çiftçisiyim sevi dünyanda
yüreğinde başlardı ışıltılar, gölgesiz umutlar, saklambaç keder
metaforların metafizik şevkinde dillenirdi sensizlik
yar’yüzüne düş’en göktaşı / yaralardı aşkımı
bilinmez demlerin adsız bülbülüydüm
oysa jeolojik zamanlarımın aşk talihisin
sevda kıtam henüz yeni, henüz kabuğuna yara’lık
içsel depremlerim bu yüzden, yarkabuğum bu yüzden çatlak
2..
anlamsızlığın anlamı seninle başlardı şiirlerimde
aldanışın mısralarında karasal bir iklim gibi imgelerimdeydin
bekleyişin mevsimi uzadıkça anlamsızlığa kanardı yüreğim
sevilişin göğünde yıldızların kayboldukça yanarım
bir filmin sonu gibi, bir sonun rolündeyim
ürkek penguenin istanbul yüreği gibi durma kutbumda
zıtlığın mıknatısı gibi çekme soğukları sevdama
bir martının teleğinde vuslatın angısı
uçuyor aşk
varsıl yüreğinde kalıyor umutlarımın aynası
bir günleri tarıyor, bir günlerin

3…
erişemediklerimin son sözü akıyor ilk bakışına
dipsiz kuyuların yusuf’u olup kendimle kalıyor sevdan
üçgenli sözcüklerin açılarında tanımsızlığını eriten heveslerin alisiyim
seninle anlamlaşan anların tanımsız duyularında yüzüyor nefsim
sayısız açlıklarım artıyordu içimdeki çocuğum yüreğinde
benli kayıpların kopyasında artıyordu bilemediklerin
dil ile gül arasında batıyordu aşk
tanımsızlığın uçsuz bucağına hakim oluyordu umudum
yeniden kavuşmanın hücresine taşınıyordu hicretim
bu yüzden seni beklemekti aşk

4…
yalnızlığımı yalınç ruhunla tanıştırdı veballer
sensizliğin ödünç sevgisinde uyanışı tanısın diye
içimdeki sevda gülünü suluyor damlalar
bütün yaşadıklarımı ıslatıyorlar
üleştirilmiş ünlemlerle vicdanımı tümlüyordu her şeyin
gizi, öze tanıştırmanın kurumuş sonrasızlığındaydı uyanışım
eğitilmiş aşırılıkların aşındırılmış kumsalıydın
sevdirilmiş bilinçlerin taratılmış tanelerindeydim
bekletilmiş istemlerin sahilindeydin umarsızca
uğrumun son dersini sahilinde güneşlenerek veriyordu azmim
çağrımın son sesini son sözünde eriterek çalıyordum aba telimi
aşkımın ilk nefesini, nefsinde besleyerek gidiyordum kendimden
gidiyordum gitmelere….