Hayatim kirik, dokuk
Yarim kalan, hikayelerle dolu
Bir sifir yenik basladim, yasamaya.
Daha dunyaya adim atmadan,
Babamdan ayri kalmisim.
Hic yuzunu gormedigim,
Icimde hep hasretle buyuttugum,
Kardesimi vermisiz, kara topraga.
Kucuk bir mezar tasi idi,
Ondan hatira kalan,
Simdilerde kaybolmus,
Yeri belli olmayan.



Cocukluk donemi nedir, bilmedim hic,
Bir anda buyumus buldum kendimi,
Fakirligin, kol gezdigi sokaklarda.
Hayallerle yasamak guzeldi,
Kimse, dokunmaya cesaret edemezdi,
Hakim olacak, adaleti savunacaktim,
Adil olmayan sehrin
Dort duvarlari arasinda.



Siyah dumanlar cokmustu sanki,
O guzelim, ucsuz bucaksiz
Pembe duslerime.
Bir bir, elimden kayip giderken,
Bana seyretmek dustu,
Tek kelime etmeden.



Zaman su gibi,
Akip giderken, avuclarimdan,
Aylar, seneleri kovaladi,
Hersey guzel olacak, derken
Icime dustu, gonul sancisi.
Tamam dedim; bu kez acilar bitecek,
Mutluluk kapimda,
Bir el uzanmisti,
Beni ayaga kaldiracak,
Dudagima yeniden,
Gulucukler konduracak.
Unutmustum, oysa ki
Kendin cekmezsen, kuregini
Varamazdin kiyiya.


Devamini getiremedigim,
Sonu ayrilikla biten,
Yarim hikaye ekledim, defterime
Adina ask dedigim.
Simdilerde sahipsiz, mezar gibiyim
Arayani, sorani olmayan.
Umut iste;
Belli mi olur, bir el acilir uzaklarda
Her hangi bilmedigim diyardan
Amin sesiyle goge yukselen.
Birsey daha ogrendim,
Hayat yasamaya deger,
Yarim kalanlara ragmen.


Aysar 1/16/2013