Bir kahramanlık öyküsü olduğu kadar yürek yakan bir trajedidir alın teriyle ekmek parası kazanmak... Olağanüstü güçlükler, akıl almaz engeller kurulmuştur aslanın ağzındaki bir lokma ekmeği almaya uzanan ellere...

Gün olur o bir lokma ekmek yedi kat yerin altında, zifiri bir maden ocağında patlamaya hazır grizu ve metan gazı depolarının arasına sıkıştırılmıştır... Oradaki lokmayı almak için uzanan eller bir bakmışssın beşer onar yüzer göçük altında kalmış... Bir bakarsın daha lokmayı görmeden bir şantiyede cayır cayır yanmış... Ya da bir tersanede taşeron cellatların acımasız çarklarında kurban olup gitmiş...

Bir lokma ekmeğe uzanma öyküsü bazen de yaban ellere kadar uzanır... Kendi köyünde, kasabasında, vilayetinde aranıp bulunamayan lokma ancak fersah fersah uzaklara konulmuştur.. Çoluk çoluk, eş, anne, baba kendi kaderlerine terkedilip bu defa o uzak mesafelere, kaf dağının ardına gidilecektir...

Kaf dağının ardındaki bir lokma ekmek ise acı mı acıdır.. Hele orası dilini, yolunu bilmediğin yaban eller ise... Bir yabancı memleket ise... Bir yabancısındır orada.. Ki yabancı demek böylesi memleketlerde, bazen bir böcekten değersiz olmak demektir... Bir kullanımlık eşya demektir... Emeğinden yararlanılmak için posası çıkarılana kadar en kötü, en pis işlerin gördürüleceği bir mahluk demektir... Sahipsiz olmak, göze diken olmak, günah keçisi ve tüm musibetlerin sorumlusu olmak demektir... Göz nurunu döküp gençliğini, varlığını feda ederken göze diken olmak, çıksın gitsine tutulan, düşman olarak ilan edilen olmak demektir... Kimliği meçhullerin ateşe verdiği kötü ahşap konutlarda, yabacı düşmanlarının alkışları arasında cayır cayır yanıp kül olmak veyahut da soğuk bir imbiste müşteri beklerken kör bir kurşunla ya da paslı bir bıçak darbesiyle yere yığılarak can vermek demektir..Ve ne yazık ki organ mafyalarının eline düşmek, hastanelerde acemilerin elinde oyuncak olmak, deney tahtasına dönüştürülmek ve dahası düşmanca duygularla bir masada canının alınması demektir yaban ellerde aslanın ağzındaki acı lokmaya uzanabilmek...

Mavi Kız Sündüz bu defa bir yakınının yaban ellerde son bir lokma yolculuğunda yaşamını yitirmesini anarken gurbetin acımasızlığını da resmetmiş aruzun hazin dizelerine... Öykünün mısralara yedirilen acısı içimizi dağlarken mükemmel çalışmasını selamlıyoruz Mavi Şairenin... Başın sağ olsun diyerek... Sevgilerimle...


Harabe tarafından 1/15/2013 7:03:39 AM zamanında düzenlenmiştir.