Çayımızın katresi karanfil dudaktan iz.
Suya çözülen hayal gül misal ülkesinden.
Kıtaları ayırır birbirinden bir deniz.
Nice besteler doğar suyun billur sesinden.

Zaman sonsuza akan geri dönmeyen nehir.
Çay saatinde okur en berrak bestesini.
Çay tenine değince bengisu olur zehir.
Zarafet ehli eller derer gül destesini.

Çay zamana düşülen nottur sözcükler ipek.
Camı hayran bırakır rengine ahengine.
Ateşe göğüs geren çaydanlığın gözü pek.
İnce belli cerenler bu dem düşer dengine.

Bazen hüzün çözülür hüznümüze karışır.
Çaydaki şekerimiz erir yüreğimizde.
Kuruyan dudaklarla buselikler barışır.
Çayın ıtırı vardır yolumuzdaki izde.

Her katresi bir umman çay denilen gizemin.
Nice şiir yazılır buğusuna rengine.
Adı demlik güzeli susuzluklara emin.
Sebep ondaki tılsım ateşle su cengine.
Ankara, 14.01.2013 İ.K