güz akşamlarına düşen gecelerimde
baharın ılık nefesleri doldu içime
çiceklerin diline düşerken senli günlerimde
laleler sıcaklığına kıvrılıp kaldım öylece
vuslatlarıma buseler yağmış düşlerimde
gurbet sancılarına sevdalarımı sardım
yeditepe’nin sokaklarına adını yazıyorken
yüreğimin çıkmaz sokaklarında seni kokladım
sende baharları taptaze yaşarken
yanmış güz akşamlarında kederlerimi unuttum!..


bakmaya doyamadığım nurlanmış endamına
gözbebeklerimde gözlerin mühürlendi
sarhoş ettin elalı bakışlarında beni
piyer loti’de istanbul kucaklarıma serilirken
şükürler yağdırdım yüce tanrıma eyüp sultan’da
kemikleşmiş sevdamızın gün görmüş sahipliğinde
sevinç gözyaşlarım buğulanıp düşerken maviye
istanbul sokaklarında yağmur olup aktım
vuslata el değmemiş yalnızlıklarımı unutarak!..


gelmek, gezmek güzelde kavuşmalarda
yine hüzünler düşecek bu gece saatlerinde
baharlar açtırdığım bahtımın bahçelerine
usulca karlar yağacak nazlı güllerimin üstüne
ayrılıklara yol alırken eminönü’nde kuşlar üşüyecek
martılar arkamdan ağıtlar yakacak belki de
belki de sen yeditepe sokaklarında düşeceksin
isyanları çağrıştırıp avaz avaz haykıracaksın
ve kahırlı gecelerimiz yeniden depreşecek
alyazmalarına bakıp bakıp sarıldığım kanayaklım!



zafer direniş
...