Koyu karanlık mevsimlerin başlangıcına tekabül eder senle tanışıklığımız.
Rüzgarda dans eden saçların ve derya deniz gözlerin, ah.
Ölmek istediğim her gece, silüetinin yanıbaşımda belirmesi ne ilginç.
Sen de özlüyorsun değil mi, o pamuk şekerli günleri?
Bardaktan boşalırcasına yağmur yağıyor şu an,
Ve ben yine uzaklara gidiyorum her damlada.
Sana geliyorum prenses.
Gitmenin ne anlamı vardı?
Sen de burada olsaydın ya.
Belkilerle, keşkelerle yürümüyor bilirsin.
Hani bir gün olur ya,
Düşünürsün, geri dönersin, tekrar aydınlanır odam,
Dönersin bir sabah, tekrar döner dünya.
Bilinçaltıma işlemiş yüzün, ellerin, gözlerin,
Senden uzak kalmak, ah ne zor bilir misin?
Kulaklarımda çınlayan o hoş sohbetin,
Yerinde sessizlik var.
Gel desem gelir misin?
Tamam, istediğin bir fincan çay olsun dert değil.
Demliyorum, her dem yüzüm gülüyor, eskisi gibi sert değil.
En sevdiğin şarkıyı da açtım, bekliyorum haydi çabuk gel.
Bir melek vardı demekten kurtar beni,
Özlemek neyse işte, özledim seni.