1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1756
Okunma
Ben kendime bile katlanamazken
Sen bana bir ömür yar’sın kadınım
Ben zemzem suyunda aklanamazken
Beyaz da leke var kar’sın kadınım
Kar yağdı temmuzda başıma benim
Ateşine hasret kaldı bedenim
Çığ düştü üstüme donarken tenim
Ruhumu ısıtan nar’sın kadınım
Ben bir hak uğruna dibe dalarken
Yılmam yüreğimde yüreğin varken
Kimi karanlıkta ziya ararken
Sen benim ışığım nur’sun kadınım
Bazan yalpalıyor sığ suda gemi
Sensin hep ayakta tutan hanemi
Kendime emanet edemem beni
Al canımı sende dursun kadınım
Bende binbir ego sendedir vefa
Cennete yol olur çektiğin cefa
Hangi can katlanır zor’a her defa
Kul isen en âla kulsun kadınım
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz