Sen gidersen ben giderim, içim acır, ağlarım
Yosun tutar gözyaşımı, akar da göremezsin!
Sen gidersen nar olurum, yüreğimi dağlarım
Yokluğun şu kalpgahımı yakar da göremezsin

Sen gidersen; ay gizlenir, güneş iner dağlara
Bu ayrılık kahrım olur, kin güderim çağlara
Gözyaşımı sele vermem, yem olursun ağlara
Zalim bir el çarmıhlara ,çakar da göremezsin

Sen gidersen yollar uzar, menzile ulaşamam
Takat biter, güç tükenir, ulu dağdan aşamam
Gönül yere yeksen olur, olmazsan alışamam
Gören gözler nefret ile bakar da göremezsin

Sen gidersen; başım döner, yerlere yığılırım
Sevda yakar kül olurum, yel vurur dağılırım
Bulutlardan sere serpe, el değmez sağılırım
Hain eller boynuma ip, takar da göremezsin

Sen gidersen; kar üzülür, bulutlar sitem eder
Yaprak düşer dal utanır, yediverenler ne der
Ateş donar, buzlar yanar, alev kalır derbeder
Aşka kafir kör kurşunu, sıkar da göremezsin

Sen gidersen; kalbim durur, ölürüm ağır ağır
Ne söylesem duyamazsın, kulağın olur sağır
Can bedenden göç edince, ağla ruhumu çağır
Bir gün toprak gözlerimi tıkar da göremezsin

TEMEL ATA
HENDEK / 20013