Ayakları bağlanmış bir at gibi debeleniyorum

tozların üstünde diye başlamıştı ilk mektubum.

son mektubun;

At leşlerinin üstünde debelenen

ayakları bağlanmış bir toz gibiyim diye bitmeli diyorsun..



Yağmur yağıyor birden, yürüyorum

sen de yürümelisin çünkü;

hiç biri cevaplarını karşılamayan sorularım var benim

birden dönüyor ve bir çocuğun bitirmek üzere olduğu

kumdan kalesini tekmeliyorum

yıkılıyorum çünkü yağmur..!



Babam beni döverek öldürdü diyorsun;

İçinden bütün çöl ve çocuk yetimliklerini geçirerek

ve her şeyi ağlamaya bahane etmeyi isteyerek…



‘Boş ver abla, ben de çocuktum bir aralar’ diyor

esmer olduğu hiçbir yerinden anlaşılmayan bir pezevenk

kelimenin her anlamıyla geniş dönüyor

ve çocuğu tekmeliyorsun

‘Acımadı ki’ diyor bir kum tanesi



Bütün çocukluklara yağıyorsun

ve fakat bir tek omuzlarımı ıslatamıyorsun

yağmur yağıyor yürüyoruz

yağmuru bahane ederek ağlıyor

ağlıyor hiçbir yerinden sürgün olduğu anlaşılmayan bir kadın

(gözündeki sürmeden bile )

‘Hiçbir yağmur intihara bahane olacak kadar değil henüz’

diyor simitçi, olduğu saçındaki tepsi boşluğundan anlaşılan bir çocuk



Gagası yanık bir kuşun bakışları

dudağındaki yağmuru yalayan bir ibnenin diline takılıyor

ibnenin kasıkları, kuşun gagası sönüyor

‘Allah olmasa bir insan sızlar mı’ diyorsun

sorunu ters yüz ederek yanıtlardım

yıldırımdan korkmasaydı çoban yanlarım diyorum

gülümser gibi yapıyorsun…



Penceresinden Allah’ı seyretmeye yağmuru bahane eden

bir kız dökülüyor

‘ ey azametinin şiddetinden tesettür etmiş olan zat-ı Kibriya

beni de setreyle, dayanamıyorum.’ Diyor kız

dökülüyor her şey

‘ve fakat yağmurun ıslak çorapları işporta kokar’ diyorsun

kokuyor kainatın sızı saklayan yerleri

ayağıma kara lastik giy diyorum

yoksa ıslak bir anarşizm kokar parmak araların

gülmeye yelteniyorsun

Kırmızı bir ojeyle bir kahvehane camına;

‘inadına özgürlük ey şah-i buhara, ya sev ya terk et Cheguavera’ yazıyor

sırtı kamburlu bir kadın

bekliyor, bekliyor, bekliyor…

fakat hiç kimse kadını öldürmeye tenezzül etmiyor

‘zaten kırmızı lanettir ‘ diyor kadın ve yedili çekiyor adam ama kırmızı

Oysa kırmızı yedili hiçbir adama yaramıyor

yağmur yağıyor..



‘İyisi mi bunu şiir yap’ diyorsun

ben böyle şiirler yazamam sen de biliyorsun

çünkü lastik ve koy kokusu

‘köy kokar mı ‘ diyorsun

yanıkken evet

yağmur duruyor…



‘İyisi mi bunu şiir yap’ diyorsun

ben böyle şiir yazamam sen de biliyorsun

çünkü;

Küçük ve büyük suratlara, korku ifadesini düşüren savaş uçaklarının alçak uçuşu

‘Kaplumbağalar uçar mı’ diyorsun

Atları da vursunlar diyorum….