0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1987
Okunma
Toprağa düşen kara sevindi,
O an beyaz bir sayfa gibiydi
Sevinçle koştu,adını yazdı beyaza.
Yanına içi boş bir kalp çizdi.
Ve adının yanı başına kardan adam.
Varlığını hissetmek için yanında,
Yuvarladı iki top kar topunu.
Güzel gözlerine bakabilmek için,
Siyah iki zeytindi gereken.
Üşüsün istemedi kaşkolunu verdi.
Kardan adam gülümsedi!
Bu kardan bir adamın aşkıydı.
Aşkıyla onun gönlünü ısıttı.
Gece uzundu, pencerede uyudu.
Sabah uyandı, kardan adam yoktu.
İki zeytin,bir havuç, bir de atkı kaldı.
Sevdiği kardan adamdan...
