54
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2333
Okunma

Henüz 17 yaşında,
Kuralları hiçe sayıp
Tüm cesaretiyle;
Yüreği avuçlarının içinde
Sevmişti işte....
Onun muydu suç?
Siklemen pembeliğindeki gamzeler
Pastırma yazı sıcaklığında
Düşmüştü bir kere hayale.
Bağ bozumu rüzgârlarında
Dalgalanan hayal dünyasında
Yitik, yeşim renginde
Hissettikleri
Düş müydü, gerçek miydi?
Ayırt edemedi.
’ İnsan kaderine boyun eğmeli ’ türküsünü
Mırıldayan dudaklarından ziyade,
Ruhunun derinliklerini
Öreke gibi eğiren
Neydi hiç çözemedi....
Mazgal bir yüreğin
İçine sıkışmış,
Çapraşık duygular
Sulusepken bir aşk mıydı ki ?...
Artık bildiği tek gerçek,
Yaşamak için çok geçti.
Geleceğiyle değil de,
Geçmişiyle yargıladığımız
Acımasız bir töre eşliğinde
Sessiz sedasız sıkılan
İki el kurşun
Yüreğinin,
Duru sevdasının üstüne
Mıh gibi işlenmemiş miydi ?