Şiir öfkedir!
Baş kaldırıdır
Sevdanın dizelerde semaha duruşudur
Hayata dair umudu devrime taşımaktır
Tıpkı
Ekmek, aş gibi
Aşkın acıyla emzirilişidir



Ezilmiş
Yok sayılmış
Bir coğrafyanın çocuğuyum
Katliamlar, ölümler, göçler
Ve
Sürgünler
Boşaltılmış köyler görmüşüm
Hayata dair küpüm dolu
Merminin uçunda kalmışım
Sevdayı, mutluluğu, huzuru, acıyı tatmışım
Onun için hüzünde yazarım aşkı da
Bazen ölümü de
Adı soğuk olsa da



Susuşlarımda olur
Suskular dilsiz değil
Çok şeyi anlatır
Bazen derinde ki yarayı
Kıyısı olmayan özlemi
Bazen
Umuda yelken açmış sevdayı
Susmak çok şeyi anlatır
Aslında
Gözlerden önce
Yürekler konuşur
Hissedilir
Anlayan olunca
Mutluluğa da çıkar yolum



"Kısaca her şeyi mi şiirin avuçlarına bırakmışım"
Tutkuyla
Kavgayla
Ben sustukça
O
Konuşur




ASMEROZ-62
---Gülşen Polat---