gül bahçeleri serdim toprağına
bir öksüz çiçek koydum baş ucunda
dinmiyor yüreğimin acısı
uyan gözlerimin rengine
bir tebessüm et anne
dudakların gülümsesin yüzüme
açsın solgun rengi tomurcuk gülün
mahzun bakışlı kış örtülmüş üstüne
dona kalmış mevsim
buz gibi , toprak sessizliğinde
mateminde gümüş renkli kuşlar
bir adam oturmuş dua eder
selvi ağaçlarının eteğinde
bembeyaz mermerin soluk yüzü
dağlıyor yüreğimi anne
sevgi dolu günlerimi getirdim sana
seninle kır saçlı tarlalarda yalın ayak
dün gibi dolaştığım
sarılıp kucakladığım o mezar taşın
buz gibi kollarımda
kokunu alıyorum toprağın bağrında
içim ürperiyor üşüyorum anne
iki pınar bir olmuş yol boyu akıyor
damla damla karışıyor
toprağın rengine
dokuz onbeş treni kapımda
bekle geliyorum anne
………04.01.2013 eskişehir/ babannem Vicdan Ergit anısına…..alibaba