Hal bilmez kullara bir çift sözüm var
Üstüme gelmeyin sabrım kalmadı...
Yumulacak ancak iki gözüm var
Üstüme gelmeyin sabrım kalmadı...

Uyku huzur nerde? Ruhum nöbette!
Fani beden böyle çöker elbette
Gündüzüm kap kara gece gurbette
Üstüme gelmeyin sabrım kalmadı...

Allah korkusu var hak inkâr etmem
Bir söze özü mü, riyakâr etmem
Alem mecnun dolmuş cana yar etmem
Üstüme gelmeyin sabrım kalmadı...

Düşmana dost olup dostu satmadım
Düşene sevinip, tekme atmadım
Kimsenin aş ına zehir katmadım
Üstüme gelmeyin sabrım kalmadı...

Yalan söylemedim, yılan ben oldum
Doğrudan şaşmadım, yalan ben oldum
Çağrıldım ortada kalan ben oldum
Üstüme gelmeyin sabrım kalmadı...

Kanımdan olanla gizli yarışmadım
Büyüklük etmedim sustum karışmadım
On sekiz yıl oldu, küsüm barışmadım
Üstüme gelmeyin sabrım kalmadı...

Gülhan’ım ne suçum varsa bilmedim
Aynalar şahidim, ben hiç gülmedim
Her gün süründümde bir tek ölmedim
Üstüme gelmeyin sabrım kalmadı...

05.01.2012 / 03:30 / AvşarBabamBenim
GÜLHAN Ç_A_B_U_C_A_K