Ağlarmış gibi yaptı kadın...
Kandırdı dünyayı,dünya kadar insanı.
Zenginmiş gibi yaptı adam
Günü kurtardı,onurunu kurtardı anlık
Çalışırmış gibi yaptı çocuk
Hayatından çaldı,çaldı annesinden,babasından.
Ömür seninse senin
Dünya bizim..
Kırmızı kurdeleler taktı hayat yalandan
İfrit oldu,sefil oldu,kör oldu dünya.

Halay çekti,kura çekti gülerek
Kazanırmış gibi yaptı
Eğlenirmiş gibi..
Hayat güldürürmüş gibi yaptı sonra
Önüne serermiş gibi tüm imkanları
Güldü kendine ağlayarak,gerçekten
Kaydığında yaşamı ellerinden..

Mavi enginleri aradı,
Çiçek tarlalarını....
Sağlığını aradı,gençliğini....
Eski bir dost ,gülen bir yüz...
Fakir bir kemancı,öğretmenini...
Onlar varken meşguldü
Sonrası nedamet....

Martılar hovardaydı İstanbul’un cilveli koynunda
Vapurlar işveli bilinmeze ilerledi
Dalgalar kirlendi,temizmiş gibi yaptı,
Bulutlar doldu,yağacakmış gibi yaptı,
Griye boyadı her yanı...
Ben de doldum,
Temizleyecekmiş gibi yaptım tüm kötülükleri
Bağırdım, çağırdım,yazdım,çizdim
Taştım ağladım,
Ağaçtım ağladım,
Kadındım ağladım..
...................