Huzurum kalmadı.
Umudum tükendi.
Şehre yağmurlar yağmıyor.
Ben onun için ağladım.
Yoksa neyime gerek be arkadaş.

Aylardan Şubat.
Her gün takvimden bir yaş daha koparılıyor.
İhtiyarlar yanına arkadaş arıyor.
Ben onun için ihtiyarladım.
Yoksa neyime gerek be arkadaş.

Anam öldü.
Meyvesiz bir ağacım.
Olsun diye ilham perim.
Ben onun için sevmek, sevilmek istedim.
Yoksa neyime gerek be arkadaş.

Kuşlar yuvasına koymuyor.
Akşam olunca evli evine, köylü köyüne dönüyor.
Dört duvar kimse konuşmuyor, gülmüyor.
Ben onun için evlenmek istedim.
Yoksa neyime gerek be arkadaş.

Derdime derman yok.
Yaramı saran yok.
Baktım ki ölen çok.
Ve de kurtuluyor.
Ben onun için ölmek istedim.
Yoksa neyime gerek be arkadaş.
Tövbe hâşâ.


Şiirde Nedir ?

Hâşâ : ( Ünlem. Her iki hecede uzun okunur. Arapça ) 1. Bir durum veya davranışın kesinlikle kabul edilmediğini anlatır. 2. Dine aykırı görülen bir ihtimalden söz edilirken, sorunlu olarak kullanılır.