Bir kadın var uzaklarda tıpkı bana benzeyen
Bazen özgür, müziklerde vals yapan
Çoğu zaman türkülere ağıt yakan
Birisinin karısı, anası, sevgilisi
Elleri sihirli, elleri çiçek kokan

Bir kadın var uzaklarda tıpkı bana benzeyen
Elleri beyaz güvercin yüreği mavi kelebek
Düşlerinde özgür, hayatı prangalı mahpus
Bazen çocuk, bazen kadın olan

Bir kadın var uzaklarda tıpkı bana benzeyen
Elleri soğuk, gözleri alevli
Kimi zaman hırçın, çoğu zaman durgun, sessiz
Dokunsan ağlayacak zaman zaman

Bir kadın var Kars’ta Sivas’ta Edirne’de
Elleri hamurlu, elleri nurlu
Dilinde değil öfkesi yüreğinde gizli
Sözleri ateşli, bakışları keskin bıçak

Bir kadın var uzaklarda tıpkı bana benzeyen
Başı duman duman efkarlı
Sol yanı üşümüş bakışları ürkmüş
Adı sanı yok, uzaklarda bir kadın

BEYHAN DOĞAN


Ve bir kadın var uzaklarda 
Yüreğinde solmuş nice baharların matemi
Avuçlarında solmuş zemheri ayazları
Nasır tutmuş, kök salmış ve yarım sevinçleri
Bir kadın var 
O kadın anam,bacım, kardeşim

 MEVLÜT GÖZDE