BUGÜN

Canım sıkılıyor bugün,
Daralıyor yüreğim,
Kızgın güneşin altında,
Dur durak bilmeden yürüyorum,
Yorgunum, kırgınım, üzgünüm,
Hayat kuşumun kanatlarında,
Baharı bekliyorum,
Seni beklediğim gibi.

Sevginin reklâmı yapılıyor,
Gazete ve televizyonlarda,
Yarışmalar bitmek tükenmek bilmiyor,
İnsan eti yiyen vampirlerin,
Adı çıkmış yazık,
Bunlar daha acımasız yiyorlar,
Ölenin eceli gelmiş,
Ölmeyenin mecali tükenmiş,
Yaratılışını değiştiren insan değil mi?
Demeye ne hacet var,
Her şey ortada kıran kırana,
Örümceğin evi olmuş dünya,
Kıyamet kopmuş çoktan,
Benim hayattan koptuğum gibi.

Koşulsuz sevgilerin yerini,
Günübirlik aşklar almış,
Ne özel kalmış ne de özellik,
Tüm güzelliği almış götürmüş,
Kana susamış kartallar,
Aşk leşi kargaları,
Bugün hayatın için ne yaptın,
Suskun yürekler ve yaşlı gözler,
Bin pişmanlık içinde tıpkı korkuluk gibi,
Avuçlar ve yürekleri bomboş,
Dikilip kalırlar öylece,
Bin bir veballe omuzlarında,
Arkasından bir sağanak yağmur,
Benim senin yüreğine yağdığım gibi.

Bugünün yarını için yüzümüz var mı?
Temiz ve vefalı bıraktığımız,
Çiçeklerimiz var mı gönül bahçelerimizde,
Her nefes alışımızda buram buram kokan,
Bizi bağlayan birbirimize,
Koşulsuz ve sorgusuz sevgilerimizle,
Bunun için yaratılan ben sen o değil mi?
Neden anlık ve günlük harcıyoruz,
Tüm değerlerimizi insafsızca,
Yeter diyelim artık dönelim özümüze,
İnsan olmanın şartı güven olmalı artık,
Koşulsuzca sevelim kalalım gönlümüzce,
Benim kaldığım gibi.

Nizami MERT