SEN BİLEMEZSİN

Sen bilemezsin neler çektiğimi
Kaç gece uykusuz kalıp
Kaç sabah alaca karanlıkta
Adına şiirler yazdığımı
Güneşe şikâyetimi
Yanmışlığımın hüznünü
Vurgun yarasını gülkurum
Sen bilemezsin

Bu günlerde karalar içindeyim
Güzelliklerin üzerini kapatan çirkinlikler
Boşuna dökülen gözyaşları
Yorgun düşmüş bir küheylan görünümünde
Acılar çekmişlerin yanından geçiyorum
İnlemeler duyuyorum
İsyan kâbuslarıyla dolu
Telleri kopmuş bir kemanın nağmelerinden
Her sahada bir vefasızlık görüyorum
Tükürmek geliyor içimden
Tüküremiyorum

Hayatım çileler içinde geçiyor günler,
Yazıyorum bir aşağısına bir yukarısına
HAYATIN
Bir gün gelir de diyorum
Adres değiştirirse yaşamım
Sonsuzluk yolculuğunda sevdamın
Karşılığını alırsam
Belki de sevincimden ağlayacağım
Ne bunun güzelliğini
Ne de vefasızlığının çirkinliğini
Sen bilemezsin

Nizami MERT