Kimin zembereğinden boşalmış
Bu ıslak söylence
Hangi çağdan kalma sevmeler yazılı
Karton kapaklı günlüğün gizine.

Masamın üzeri karmakarışık
Tıpkı ruhum gibi
Aklım gibi.
Düzene sokmalıyım
Yapabilirim biliyorum ama,
Mani oluyor işte
O, hiç eksilmeyen tadı dilimin
Ve uçsuz bucaksız mayhoşluğu gecenin.

Birden gözüm takılıyor
Yarı açık çekmeceden aynaya yansıyana
İki düğme
Kaçırıyorum gözlerimi
Korkuyor muyum ne?
-saçmalık!-
Ve işte ayna
Gözlerimin rengi büyüdükçe büyüyor
Sığmıyor odama.



"ansızın,
babamın alnı geliyor aklıma
durgun bir denize benziyor bazen
hayır hayır! engebeli bir arazi
evet , doğrusuda bu
üzüldüğü zaman ovalar beliriyor alnındaki kırışıklıklarda."



İçimden sessizliği salık veriyorum aslında
Yazıyorum zannetmesin kimse
Bana bakıyorum
O içimdeki sessizliğe
Her sabah bıkmadan yeniden çiziyorum
Bir gülüş dudaklarıma
Bir mutluluk gözlerime
Sonra dışarı çıkıyorum
Eskileri hep o çekmeceye kilitliyorum
Kalabalıktan korkuyor ruhum.




ŞİİRİN