Ben geldim ey şiir
Arındırdım ruhumu öfkeden
Kin ve nefreti attım yılların gerisine
Bir tek yalnızlığımı koydum heybeme
Öyle geldim kapına



Ninniler yazacağım doğmamış çocuğuma
Sessizce bırakacağım özlemlerimi dizelerimin arasına
Anıları attım kör kuyulara
Hasretleri yazmayacak artık kalemim
Vuslata dair bir tek şiirim olmayacak
Kimsesizliğimi aldım koynuma
Öyle geldim kapına



Anlaşılmak için anlamsız cümleler kurmak gerekiyormuş
Anlaşılmaz birkaç kelam edeceğim
Vefasız dostlara dokunduracağım ara sıra
Hayali sevgiliyle küsüp barışacağım
Yaşadıklarımın davasını kapattım yüreğimde
Yaşayamadıklarımı aldım yanıma
Öyle geldim kapına



Annemin kına kokusunu damlatacağım dizelerime
Babama söyleneceğim zaman zaman
Türkü tadında ağıtlar yakacağım acılarıma
Yürek gözüyle okuyan duyacak hıçkırıklarımı
Şiirsel bir tebessüm kalacak ardımda
İlahi aşk çiçekleri topladım kudret dağından
Öyle geldim kapına


Bir damla olup damlayacağım şiir deryasına
Yer var mı bana da şiirlerin otağında?


Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN)