1.Sahya

Dağlar,denizler,ovalar,tepeler,
Yüklü analar çocuk düşürürler,
Korkudan saça beyaz indirirler,
Birinci sahya sur’a üfürülür!

Kulak verir bu sese cümle alem,
Ölü verir kalmaz Cihan-ı alem,
Ortalığa düşer fena bir matem,
Birinci sahya sur’a üfürülür!

Bütün mahlukat varınca toprağa,
Yüce Rabbin dilediği müstesna,
Girip mezara yönler kıblegah’a
Birinci sahya sur’a üfürüldü!...

Kırk Vakit...

İkinci sur’a kırk vakit gerekti,
Kadir Mevlam kendiyle birlikteydi!...

2.Sahya.

Büyük sessizlikte bulutlar geldi,
İnsanlar bir fidan gibi yeşerdi,
Ab-ı hayat ile tekrar dirildi,
İkinci sahya sur’a üfürülür!

İkinci ile gözler fır açıldı,
Panikle başlar mezara vuruldu,
Mezarın başında şaşkın kalındı,
İkinci sahya sur’a üfürülür!

Cümle millet o tiz sesin peşine,
Yol alındı o büyük düz meydane,
Hesap vermeye giderler mahşere,
İkinci sahya sur’a üfürüldü!...

Allah(cc)’ın Adem peygambere sual’i...

Rabbi Rahim Adem’e sual sordu,
Adem’dende karşılığını buldu.

Vaziyet...

’Adem ayır ateşe oğullarını’,
’Rabbim söyle bana nekadarını’,
’Her binden dokuzyüzdoksandokuzu’,
Ateş hak oldu,Hak bağışlaya!

Yokmu sanırsın aydınlatacak fener,
Kurtulmaz mı ordan hiçbir beşer,
Rahmetten tek kafir ümit keser,
Büyük bir umut var bağışlanmaya!

Hiçbir beşere zulüm edilmedi,
Mümine cennet,kafire cehennem,
Şaşkın Lale haline ağlar her dem,
Mizan kuruldu,hesaplar görüldü!...