Karanlık alfabenin satırlarında,
unuttum seni.
Katran gibi düşünceler ,
şiirlerime aktı.
Daha ne bekliyordun????
İnanç telim çalmıyor,
Koptum ,
şiirlerimin mısralarında.
Aşkım delik, teşik,
yüreğim ise teneşir.
Göremezsin harflerde,
hiç bir şey aşka dair.
Yenildi kalemim,
nabzı sustu hislerin.
Soğudular kağıtlarda,
Bir ceset artık dizelerim.
Çünkü sen,
inkarları sundun avuçlarınla.
Dirençlerimi kırdın,
karanlıklar ulema
Saltanatı yıktılar,pelte yalanlar.
Bir aşkın dalından düştü yeşil kozalar
Karşı koyacak zırhım yok,
rezerv edildi hüzünler.
Kırılıyor yüreğim,
kabuğum sert değil.
Ufalanıyorum ,
şiir yazmanın yorgunluğunda.
O an sarılasım geliyor,
kalemime usulca.
Unuttu kağıtlar,
uzak sevişlerin tadını .
Seni de unutmalı zamanın kuytularında
O halde,
yelkovan terk edilişlere koşsun,
Hey kalbim!!!
Sakın saatleri durdurma……ŞAİRE ARZU GÜNAL/28.12.12 /14:14