Ayağım tutmasada yine patikalardayım
Ne gecem, ne de gündüzüm var
Yükseliyorum dağlarda göğe doğru
Arkama bakmadan, patikadan gidiyorum

Bir hedef koymuşum kendime
Adı yükselmektir göğe doğru
Korkak bir yürekle çıktım yola
Yükseldikçe cesurlaşıyor, aslan gibi

Ömür bitti...Bitmedi yollarım
Yine de gidiyorum yüksekliğe doğru
Yorgunum yürümeyecek kadar
Atıyorum son adımı yüksekliğe

Son katmana yazacaktım adımı
Ta ki ayaklarım tutmayan kadar
yazacaktım adımın son harflerini
Ta ki ellerim donuncaya kadar

Yeni bir ışık çıktı uzaklardan
Yaklaştıkça ısıtıyordu gür ışığıyla
Bir canlılık başlamıştı yeniden
Yazıyorum adımın son harflerini

Bitti dediğim, beden hala var
Filizlendi yeniden Yüksekliklerde
Artık göklerdeyim bir yıldız gibi
Işık veririm artık patikaların yollarına

Sende yüksel ey canımdan öte olan
Bırak gece, gündüzün olmadan
Gel, gel Işık tutarım yollarına
Kavuş artık ay ışığının yıldızına

ABDULKADİR OLGAÇ