Karanlık günlerin beyaz gülü
Milli ruhun sembolü
Sevdası, vatan
Muradı istiklal, kalemi şiir
Hece hece, mısra mısra
Çölde Mecnun hasrette Leyla
Kuruyan dudaklara yağmur
Yurduna şeyda
Büyük insan, büyük deha

Yarıyor yırtıyor karanlıkları
Özgürlük çağırıyor yurduna
Çanakkale’yi haykırıyor dünyaya
Şehitleri yaşatıyor an be an
Arz ediyor iman, gücünü cihana
Bayrak bayrak, sevda sevda
Büyük insan, büyük deha

“Korkma sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak”
“Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak”
“O benim milletimin yıldızıdır parlayacak”
“O benimdir o benim milletimindir ancak.” diyor

Böyle sesleniyor milletine
Güç alıyor bayrağından
Destanlar yazıyor şanlı tarihine
Hür olmak, hür yaşamak istiyor
Hürriyettir Akif in emeli
“İstemez mabedinin, göğsüne değsin namahrem eli”
Bağımsız, Türkiye’dir, onun gönlünde yatan
Şahittir şu ezanlar, şühedanındır vatan
Çanakkale’dir, bir kalbin attığı yer
Çanakkale’dir şehit, güllerinin açtığı yer
Haykırır yüreğini afaka
Büyük insan, büyük deha

Kükrer dizelerinde Akif
“Hangi çılgın bana zincir vuracakmış şaşarım”
Öyle ya Türk milletine kim zincir vurabilir
Kara günler, gerilerde kalmıştır
Savaş istemez Akif işgal asla
Yeni bir istiklal marşı, yazılsın, istemez
Huzur ister, barış ister, sevgi ister
Böyle söyler milletine, böyle seslenir
Kaleme döker yüreğini
Haykırır sonsuza değin
Gelmeyecek kara günler
Gelmeyecek bir daha böyle söyler
Büyük insan
Büyük usta, büyük deha

Rabia BARIŞ