-I-


Bugün hava çok güzel, doyumsuz
Güneşli, masmavi gökyüzü bulutsuz
Kış ortasında bahar
Özlemişim sıcaklığını
Ilık ılık fotonların tenime akışını
Yanağıma pembe güller takışını,
Öylece bırakıverdim kendimi balkona,
Baktıkça maviye
Dinlendi gözüm, gönlüm, ruhum
Yağmur sonrası yeşerirken çimenler
Çatlıyor toprakta kabuğundaki tohum...


-II-


Hey gidi güzel Antalya’m
Ilıman iklim kuşağı
Sende doğdum,
Senelerimi seninle yaşadım
Dağlarını ayrı
Bağlarını ayrı
Ovalarını ayrı sevdim,
Kuşlarını ayrı
Yazlarını ayrı
Kışlarını ayrı sevdim,
Seneler geçti, seninle yaşlandım
Var mı yâr bana senden gayrı
Havan, suyun, güneşin
Yok gülüm gibi senin de bir eşin!


-III-


Yaşadıkça insan
Ekmek ister, su ister
Çalışır cabalar,
Dikmek ister, su ister
Çalışır çapalar
Emek emek işler toprağını,
Arı çiçekten beslenir
Kovanına bal taşır,
İnsan ocaktan beslenir
Kucağında dal taşır,
Ne yapsak ne etsek
Sevincine de kederine de
Doyulmuyor yaşamın
Cart göçtük mü bir gün
Hepimizi aynı sal taşır!


-IV-


Nice aşklar
Âşıklarla gömüldü bu toprağa,
Anlıyor insan yaşlandıkça
Bakınca dala yaprağa
Ötüşünden bülbülün,
Sararıp solduğunu
Seher vakti yel ile yere dü/şen gülün;
Biz de geldik işte
Göçtük göçüyoruz be oğlum!


-V-


Dalında portakal, mandalina limon
Şırıl şırıl sularda
Aynalı sazan, hamsi, kefal somon;
Ulan kahpe, ulan puşt
Neresine sığmadın dünyanın
İndir elindeki copu,
İndirme çocuğun başına
Bak şu ülkenin toprağına taşına,
Yaşamak varken güzellikleri
Dayanmış üstüne düşman
Çevirmiş bağrına füzeyi, tankı, topu;
Kim dedi sana ye ye(!)
Yedikçe kudur;
Ulan orospu çocuğu
Vuracaksan önce düşmanı vur,
Vuramıyacaksan adam gibi dur!


-VI-


Böyle güzel bir günü
İçime yine zehir ettiniz
Yaşamak varken günü gününe
Sevmek varken ölümüne
Güzel günlerin sevincini
Mahşere mi tehir ettiniz?!
...
Sorarım ulan sana;
Bu kafayla nereye varır sonun
Kafasına vura vura onun bunun,
Önce kafana çuval giyersin
Sonra sıyırırlar arkandan
Düşer donun!


Şaban AKTAŞ
27.12.2012-14.11