6
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1025
Okunma
-duvarların ardını merak etmekten
kendi duvarlarını yükseltenlere-
yıllardan tarçın
hangi kapı aralığına sıkıştı şiirlerim anne
kim güneşi söndürdü tırnak uçları ile
büyük günah: "is"
kumlu filmlerin içerisinde tutsak
adım adım yeşeren merdivenler
topraktan göğe inen
ayak ucundan gözlerine
sokak kedisinden
tiner kokusuna inen
özgün müzik: "pis"
aylardan karanfil
ya sana dokunsam ya seni dokusam
göbek deliğin etrafında şiirler doğsa
yüzünü yüzüme yapıştırıp kaçarım
-kendime, kendime, kendi kendime-
tuhaf manzara: "sis"
önce "s" sesi duyulan
önce ikinci tekil şahıs
intiharlarla beliren
sonrası
üç nokta ...
ona bekçi edilen
üç insan
ve kentin suskun suçu
kayıp Nisan
günlerden pazartesi
hep pazartesi
hep başlangıç
asla bitmeyecek
sunu;
bir pazartesi trenlerin ölümcüllüğünü keşfettim
ayrılık; tarçın karanfil
5.0
100% (9)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz