Sinede kor tutuşur bardakta çay köz misal.
Suya karışan ıtır bir efsane yalımı.
Bardakta süzülürken demlik mahreçli masal.
Damak buran usare nazın acı balı mı?


Çay kokulu zamanlar hüzne bürünür dem dem.
Bardağa albenidir suyun efsane hâli.
İsli çaydanlıkların sinesindeki sitem.
Gidip de dönmeyen de bu durumun vebali.


Gece Leyla karası kıskanır sürme isi.
Demliğin sinesinde çayın usaresi var.
Mahmur gözler andırır efsanevî nergisi.
Bir ölüme çare yok her derdin çaresi var.


Dudaklar buselikten hüzzama yol alırken
Sonbaharın hayali yapraklarda üşüyor.
Çaya susuz gecede göz uykusuz kalırken.
Demliğin ikliminden gönle hazan düşüyor.


Çayın saati olmaz hüzünlü zamanlarda.
Yalnızlıkla paylaşır çayını yudumlayan.
Bardaktır sırdaşımız en kırılgan anlarda.
Bizim ahvalimizi yoktur başka anlayan…
Ankara, 27.12.2012 İ.K