Kuşlar, taşlar tesbihata dururken,
Neredeydin gönül, sen neredeydin?
Dallar bin bir çeşit meyve verirken,
Neredeydin gönül, sen neredeydin?
Gönül gözünü açıp bir görseydin!

Gaflet uykusu mu, nedir bu hazan?
Sanki ceddin değil tarihler yazan;
Günde beş vakit çağırırken ezan,
Neredeydin gönül, sen neredeydin?
Abdest alıp seccadeni serseydin!

Söyle, heva-hevesin peşinde mi?
Yeisin pençesi, ateşinde mi?
Meykeşler gibi bar köşesinde mi?
Neredeydin gönül, sen neredeydin?
Ab-ı hayat kevserinden içseydin!

Asırlar geçse de nefisler azman,
Yunus hak dervişi, Mevlana umman,
Haydi tövbeye, dedikleri zaman!
Neredeydin gönül, sen neredeydin?
Yalınayak, sürünerek gelseydin!

Köşklerin, tahtların ne önemi var?
Adanmış ruhlar var ki, pek fedakâr
Atlarına kıtalar gelirken dar,
Neredeydin gönül, sen neredeydin?
Karşılayıp karanfiller verseydin!

Geçti yıllar, ömür denizi bitti,
Zifiri günler vedalaştı gitti;
Taze bir bahar ruhları titretti,
Neredeydin gönül, sen neredeydin?
Vuslatın sırrına bir kez erseydin!

26.12.2012

Muhittin Alaca