Veyl bana Veyl bana,mahvolmuşum ben
Ateşten zincirle tutulmuşum ben.
Medet ya Allahım,sen affetmezsen
O Veyl’in içinde kaybolmuşum ben.

Veyl bana Veyl bana,kaçış yok burdan
Çevrilmiş her taraf ateşten surdan
Nazar-ı İlahi kurtarır ancak
Battığım ateşli sıcak çamurdan.

Sırtıma yapışmış ateşten gömlek
Sanki fırınlanır üryan bir çömlek
Allahım serine hasret bu beden
İsterim kendimi buzlara gömmek.

Talip KAZGI
26 Aralık 2012 Çarşamba
Saat : 12:45
KÜTAHYA

VEYL
"Veyl; cehennemde bir vadidir ki dünyanın bütün dağları onun içersinde yürütülecek olsa elbette onun hararetinin şiddetinden erir giderler.
İşte orası, namaza gevşek olan ve vaktinde kılmayan kimselerin yurdudur.
Ancak Allah-u Te’âlâ’ya tevbe edip, kaçırdıklarına pişman ol(arak kaza yap)anlar müstesna!" (İbni Hacer el-Heytemî, ez-Zevâcır an iktirâfi’l-kebâir, 1/191)