Beyaz bir hüzünsün ey Sarıkamış
Hayallerim söndü düşler ağladı
Sende hiç merhamet insaf kalmamış
Gökyüzünde uçan kuşlar ağladı

Fidan boylar nakış olmuş üstüne
Acımadın felek neden kastın ne
Uzanmış yatıyor karlar üstüne
Feryat etti dağlar taşlar ağladı

Böylesi zulüm’e dayanmaz yürek
Civan candan geçmiş vatan diyerek
Anacağız sizi hep ürpererek
Kalbimiz tekledi döşler ağladı

Ayağı potinsiz parkasız üstü
Zemheri soğuğu ferini kesti
Ölüm rüzgârları üstüne esti
Dudaklar titredi dişler ağladı

Doksan bin askeri dondurdu boşa
Çünkü heves etmiş olmaz bir düşe
Mevla’m o günleri vermesin başa
Analar yas tuttu eşler ağladı

Ahu nala figan sardı her yanı
Karlar teslim aldı nice bin canı
Bıraktı tarihte acı bir anı
Merhametli mamur başlar ağladı

Şartlar çok ağırdı düşman azılı
Kaderden kaçılmaz neyse yazılı
Telef oldu canlar boşa fuzuli
Aktı gözümüzden yaşlar ağladı

Açmış kollarını Allahuekber
Yatıyor bağrında binlerce makber
Ruhunuz şad olsun ey büyük asker
Sarpa sardı bütün işler ağladı

Dünyayı titreten Mehmet’im durgun
Aç susuz uykusuz perişan yorgun
Ey yiğit Mehmet’im ben sana vurgun
Mizani yonarak saçlar ağladı

Ozan Mizani (Taner Karataş) 26.12.2012