Niçin feryat edersin? Be hey DİLÂŞUB!
Oda tutuşup yanarım ben yanarım.
Göstermezsin bana bir kere olsun hub
Oda tutuşup yanarım ben yanarım.

Durma yâr-ı-cananına o kadar dur
Her hareket oluyor bana bir sur,
Şayet rahım hissin yoksa gel beni vur
Oda tutuşup yanarım ben yanarım.

Orda duruşun kılıyor beni ahzan
Tükenmez mi sende o hüzünlü efgan.
Yandı figanın ve ahınla şu cihan,
Oda tutuşup yanarım ben yanarım.

Yapma bana mâhım! Katiyen meraret,
Versin bana her edan tek bir hararet,
Etme ne olur yar bana şeraret,
Oda tutuşup yanarım ben yanarım.

Etmeye çalışırsın CEMİL’İ hırman,
Özenmezsin hiçbir an aşığını iskân,
Saramadım kaldı, tenindeki hoş meyan,
Oda tutuşup yanarım ben yanarım.

KÜÇÜK OZAN(CML DMR)
DİLAŞUB’A HAYKIRIŞ’TAN.

LÜGATÇE:
DİLAŞUB: Gönlü alt üst eden güzel.
OD: Aşk ateşi.
YAR I CANAN: Sevilen sevgili.
DUR: Uzak.
AHZAN: Gam. Keder.
MERARET: Acılık.
ŞERARET: Fenalık.
HIRMAN:Mahrum olmak.